De Kookworkshop

🤣🍅 Hoofdstuk 1 – De Kookworkshop van de Dood
(Of: hoe Vladje bijna geëxorciseerd werd door tomatensaus)

Het begon — uiteraard — met een zin van Moira die in de geschiedenisboeken zou moeten staan als:

“Het wordt leuk, Vladje, je hoeft alleen maar te koken!”

Hij keek haar aan alsof ze net had voorgesteld om in een zonnevlam te gaan picknicken.
“Leuk is een woord dat zelden gepaard gaat met messen, mensen en tomaten.”

“Het is een romantische kookworkshop voor singles!” zei ze opgewekt.
“Perfect voor nieuwe ontmoetingen!”

“Of nieuwe trauma’s,” bromde Vladje.

Huubje zat al met een servet om zijn nek.
“Is er eten? Dan ben ik single genoeg.”

🍝 Hoofdstuk 2 – Welkom bij Chef Amore

De kookstudio heette “Chef Amore – waar smaken elkaar vinden”.
Vladje wilde dat smaken elkaar ergens anders vonden.

De ruimte was gevuld met geurkaarsen, Italiaanse muziek en mensen die al te veel zelfvertrouwen hadden.
Iedereen droeg een schort met een hartje erop.
Vladje weigerde het aan te trekken.

“Kom op, één foto voor de website!” vroeg de instructeur, een man met een snor in de vorm van een lasagna.
“Zeg: amore!”

Vladje mompelde: “Mortis.”

De chef knipperde. “Wat zei u?”
“Niets. Innerlijke saus.”

🍅 De Opdracht
Iedereen moest een duo vormen om samen een romantische maaltijd te maken.

Moira werd gekoppeld aan een vriendelijke dame die dacht dat basilicum “spirituele wifi” was.
Luma werkte samen met een man die per ongeluk zijn haar in de blender stak.

Vladje kreeg... Bianca.
Bianca droeg roze van top tot teen, praatte non-stop, en eindigde elke zin met een giechel.

“Dus jij houdt van koken?” vroeg ze.
“Ik houd van overleven,” antwoordde Vladje.

“Wat is jouw favoriete gerecht?”
“Wanhoop. Licht gezouten.”

Bianca lachte. “Wat een gevoel voor humor!”
“Dat was geen grap.”

🔥 Hoofdstuk 3 – De Tomatensaus van Traag Onheil

De chef riep enthousiast:
“Vandaag maken we passievolle pasta met vurige tomatensaus!”

“Vurige?” herhaalde Vladje. “Ik ben al allergisch voor zonlicht, niet ook nog voor passie.”

Hij kreeg een pan, een houten lepel en een blik tomaten.
Huubje zat onder de tafel, sabbelend aan een stuk Parmezaan.

Luma zong ondertussen een lied voor haar saus.
“Kom op, tomaatjes, voel de liefde!”

De saus spatte op Vladje’s zwarte mantel.
Een rode vlek verspreidde zich langzaam.

Bianca kirde: “Oeh, passie op je kleding!”
“Dat is bloed,” zei hij droog. “Van de tomaten.”

💨 Hoofdstuk 4 – De Scheet die Italië deed Beven

Terwijl de chef uitlegde hoe je de saus moest “adem geven”,
had Huubje zijn eigen interpretatie van dat concept.

Een zacht prrrt klonk.
Toen een BLORP.

Een stilte viel.
Iedereen keek rond.
De geur steeg op — een combinatie van knoflook, kaas en existentiële wanhoop.

Bianca snoof en riep:
“Wie heeft de truffelpasta te vroeg geopend?!”

Vladje keek strak naar de pan.
“Ik ontken alle betrokkenheid.”

Huubje piepte: “De lucht was gewoon... zwaar.”

De chef probeerde luchtverfrisser te spuiten, maar dat maakte het erger — nu rook het naar lavendel en ramp.

Luma begon te giechelen.
Moira zuchtte: “Het is wéér begonnen.”

Binnen vijf minuten stonden drie deelnemers buiten met tranende ogen.
De chef schreeuwde iets over “gaslek!” en bluste de verkeerde pan.

Vladje keek toe, armen over elkaar.
“De natuur heeft gesproken. We zijn niet bedoeld om te koken.”

🍷 Hoofdstuk 5 – De Proeverij des Verderfs

Aan het einde van de avond moesten ze allemaal hun creaties proeven.

Bianca: “Onze saus ruikt... intens.”
Vladje: “Zoals de hel op vakantie.”

Hij nam één hap.
Staarde voor zich uit.
En zei toen plechtig:
“Mijn tong heeft de wil tot leven verloren.”

Huubje likte aan zijn stukje pasta.
“Best lekker, als je niks meer voelt van binnen.”

Moira probeerde de boel te redden.
“Het gaat om de ervaring, niet om het resultaat.”

“De ervaring smaakt naar nederlaag,” zei Vladje, terwijl hij zijn schort uittrok en het ceremonieel in de prullenbak liet glijden.

💀 Hoofdstuk 6 – Epiloog in de Keuken der Wanhoop

Thuis zette Moira de restjes op tafel.
Luma blies glitters over de pasta.
Huubje snurkte onder de tafel.

“Nou,” zei Moira, “we hebben tenminste iets geleerd.”

“Ja,” zei Vladje.
“Dat ik niet gemaakt ben voor speeddates, kookworkshops of menselijke interactie.”

“Kom nou, een beetje positiviteit!” zei Luma.

Hij glimlachte flauwtjes.
“Ik ben positief dat ik dit nooit meer doe.”

Huubje opende één oog.
“Zullen we volgende week fondue proberen?”

“Alleen,” zei Vladje dreigend, “als jij het kaasje in de lava gooit.”

Want sindsdien, als iemand het woord “amore” zegt,
fluistert Vladje slechts één ding:

“De enige vurige saus die ik nog verdraag,
is wraak.” 🔥