Speeddate in de schaduw van schaamte

😂🔥 Hoofdstuk 1 – Speeddate in de Schaduw van Schaamte
(Of: hoe romantiek stierf in zeven minuten en drie scheetjes)

Het was een doodnormale donderdagavond — tot Moira te vrolijk binnenkwam.
En zoals we allemaal weten: als Moira vrolijk is, lijdt Vladje.

“Vladjeeee,” zong ze, “ik heb iets geweldigs geregeld!”

Hij keek langzaam op van zijn boek ‘Duisterheid voor Gevorderden’.
“Is het een begrafenis?”

“Nee! Een speeddate! Voor singles met een open hart!”

Hij kneep zijn ogen tot spleetjes.
“Mijn hart is niet open. Het is een ruïne met vleermuizen.”

“Kom op,” zei ze opgewekt. “Misschien ontmoet je iemand die je begrijpt!”

“De enige die me begrijpt is Google Translate als ik ‘ellende’ intik.”

Toch, een uur later zat hij in de auto.
In een zwarte mantel.
Met zonnebril.
En een gezichtsuitdrukking alsof hij op weg was naar zijn eigen crematie.

Huubje zat op de achterbank, met een pakje kauwgom.
“Als er eten is, wil ik mee.”

Moira zuchtte. “Geen eten, Huubje. Het is romantisch!”

“Romantisch ruikt meestal naar teleurstelling en zweet,” zei Vladje.
Hij had gelijk.

💘 Hoofdstuk 2 – Welkom bij Cupido’s Carnavalshel

Het speeddate-café heette “Hartslag”.
Een naam die suggereerde dat er iets leefde — maar dat gold niet voor Vladje.

Binnen klonk zachte jazz, er waren geurkaarsen, en op elk tafeltje stond een roos.
Vladje keek ernaar alsof het een wapen was.

De organisator — een hyperactieve man met een vlinderdas — riep:
“Welkom bij Liefde in 5 Minuten!”

Vladje fluisterde: “Vijf minuten te lang.”

Hij werd aan tafel 6 gezet.
Huubje zat onder de tafel, zogenaamd ‘onzichtbaar’.

Ronde 1:
Een vrouw met een pastelblauw truitje en glitteroorbellen.
“Ik hou van lange wandelingen bij zonsondergang!”

“Ik hou van korte wandelingen naar huis,” zei Vladje.

Ze lachte onzeker.
“En… wat doe je voor werk?”

“Ik observeer het bestaan en oordeel.”

Ze knipperde. “Dus... coach?”

Ronde 2:
Een vrouw met een paardenstaart en het charisma van een brochure.
“Ik zoek iemand die energie uitstraalt!”

“Dan zoek je iemand anders,” zei Vladje.

Ronde 3:
Een dame met een uilenketting.
“Ik verzamel edelstenen die energie geven!”

“Edelstenen die energie zuigen, zou ik overwegen,” bromde hij.

💨 Hoofdstuk 3 – De Geur van de Verdoemenis

Toen kwam Ronde 4.
Een vrouw met een flesje essentiële olie van patchoeli.
Ze druppelde wat op haar polsen.

Huubje onder de tafel kreeg grote ogen.
Zijn neus trilde.
Zijn buik gromde.

“Huubje, doe het niet,” fluisterde Moira vanaf de bar.
Maar het was te laat.

Er klonk een geluid dat deed denken aan een opstartende stofzuiger die de geest geeft.
💨💀💨

De geur sloeg in als een natuurramp.
De patchoeli verdampte in pure paniek.
Een man aan tafel 3 begon te bidden.
Een vrouw aan tafel 5 riep: “IK PROEF HET!”

Vladje bleef stokstijf zitten, keek naar de grond en zei:
“Mijn excuses. De hel heeft een opening gelaten.”

Huubje kroop uit de tas.
“Beter eruit dan erin.”

Ronde 5:
Er kwam geen ronde 5.
De organisator rende rond met luchtverfrisser.
Mensen doken onder tafels.
Eén vrouw rende naar buiten en schreeuwde:
“DE LIEFDE STINKT!”

Vladje stond op, rechtte zijn mantel, keek Moira strak aan en zei:
“Gefeliciteerd. Je hebt romantiek officieel vermoord.”

Huubje: “Technisch gezien was het euthanasie.”

🍷 Hoofdstuk 4 – De Nasleep van de Narigheid

Thuis zaten ze met thee en chagrijn.
Moira: “Het had slechter kunnen gaan.”

“Er is een brandalarm afgegaan,” zei Vladje.
“Er was geen vuur.”

Huubje knabbelde op een koekje.
“Alleen vurige emoties.”

Moira probeerde het goed te praten.
“Misschien was het gewoon niet de juiste setting.”

“De juiste setting voor liefde,” bromde Vladje, “is stilte, duisternis en minimaal 10 meter afstand.”

Huubje geeuwde.
“Ik vond het leuk! Veel luchtverplaatsing, weinig saaie praat.”

Luma kwam binnen, helemaal blij:
“Goed nieuws! Ik heb jullie ingeschreven voor een romantische kookworkshop voor singles!”

Vladje keek haar aan, zijn blik zo koud dat de kamer vijf graden daalde.
“Alleen als het menu bestaat uit wanhoop en afwijzing.”

Huubje grijnsde.
“En knoflook!”