🌞 Cursus Positief Denken voor Pessimisten

(Of: hoe zelfs hoop besloot een andere baan te zoeken)

🌅 HOOFDSTUK 1 – MOIRA’S STRALENDE IDEE (EINDELIJK IETS ERGERS DAN DE DENTIST)

“Vladje,” riep Moira, “we gaan leren positief denken!”

Hij keek op van zijn mok wijn.
“Waarom? Mijn negatieve denken werkt perfect.”

“Je moet leren het leven te omarmen!” zei ze enthousiast.

“Liefje,” zei Vladje droog, “het leven probeert mij al jaren te wurgen. Ik omarm het niet, ik ontwijk het.”

Huubje geeuwde. “Positief denken? Klinkt als honger zonder eten.”

Luma zweefde binnen met een regenboog op haar rok.
“Ik voel de vibe! We gaan onze harten openen!”

Vladje: “Dat klinkt als een operatie zonder verdoving.”

🧘 HOOFDSTUK 2 – WELKOM IN DE WERELD VAN VERPLICHTE BLIJHEID

De cursus werd gegeven in een zaal vol citroengele stoelen en posters met teksten als:

“Vandaag is de eerste dag van de rest van je glimlach!”

Vladje las het en zei: “Wat een dreigement.”

De coach – een man in een roze trui met tanden die te wit waren om legaal te zijn – huppelde naar voren.
“Welkom, prachtige zielen!”

Vladje: “Ik voel me al beledigd.”

De man: “Vandaag leren we negativiteit omzetten in kracht!”
Vladje: “Ik heb al kracht. Het heet sarcasme.”

🌈 HOOFDSTUK 3 – DE VISUALISATIE VAN ELLENDE

“Sluit je ogen,” zei de coach, “en stel je voor dat je gelukkig bent.”

Vladje fronste. “Dat vereist fantasie van het niveau Tolkien.”

Luma zat met gesloten ogen te glimlachen.
“Wauw, ik zie mezelf dansen op wolken!”

Huubje: “Ik zie niks. Alleen donker. En mijn honger.”

Moira fluisterde: “Je moet de zon voelen, Vladje.”
“Ik ben allergisch voor zon,” bromde hij.

“Visualiseer positiviteit!” zei de coach.
“Oké,” zuchtte Vladje, “ik stel me voor dat dit allemaal voorbij is.”

💬 HOOFDSTUK 4 – DE GROEPSDEELMOMENTEN (EEN TRAGEDIE IN DRIE ACTES)

De coach wees naar Vladje. “Vertel, wat maakt jou gelukkig?”

Hij dacht lang na.
“Wanneer mensen me met rust laten.”

“En… iets wat je liefhebt?”
“Stilte. En wijn.”

“En wat wil je bereiken?”
“Het einde van dit gesprek.”

Luma sprong enthousiast: “Ik ben dankbaar voor elke ademhaling!”
Vladje: “Dan adem jij duidelijk andere lucht dan ik.”

Huubje stak z’n poot op.
“Ik ben dankbaar voor snacks.”

“Dat is mooi!” zei de coach.
“En dat ze van iemand anders zijn,” voegde Huubje toe.

🪞 HOOFDSTUK 5 – AFFIRMATIES VOOR DE GEESTELIJK MURWEN

“Herhaal na mij,” zei de coach met sprankelende ogen.
“Ik ben licht. Ik ben liefde. Ik ben geluk.”

Vladje: “Ik ben moe. Ik ben sarcastisch. Ik ben er klaar mee.”

Moira probeerde serieus te blijven.
“Vladje, dit helpt écht je mindset!”

“Ja,” zei hij, “ik voel me al positiever over stoppen.”

Luma begon glitter te strooien. “Iedereen is een ster!”
Huubje nieste. “En ik ben allergisch voor sterrenstof.”

☕ HOOFDSTUK 6 – DE KOFFIEPAUZE VAN KLETS EN KRAMPEN

Tijdens de pauze kreeg iedereen groene smoothie.
Vladje keek erin en vroeg: “Is dit gemalen gras met schuldgevoel?”

De coach glimlachte: “Dat is spirulina!”
“Dat klinkt als een ziekte.”

Huubje probeerde een hap te nemen van de muffin van iemand anders.
De coach keek streng. “Delen is liefde.”
“Dan heb ik veel liefde,” zei Huubje, terwijl hij de muffin opat.

Moira zat intussen te dagdromen. “Wat als Vladje écht positief zou worden?”
Luma: “Dan valt de zon waarschijnlijk uit de lucht.”

🧠 HOOFDSTUK 7 – HET POSITIVITEITS-EXPERIMENT

De coach zette een bord neer:

“Schrijf iets moois over je buurman.”

Vladje keek naar Moira’s papier.
Zij schreef: “Hij probeert tenminste.”

Vladje schreef terug: “Zij probeert te veel.”

Luma schreef: “Iedereen glanst van binnen!”
Huubje schreef: “Ik glans van buiten, dat heet vet.”

Toen de coach alles hardop voorlas, barstte de groep in hysterisch lachen uit.
Vladje glimlachte voor het eerst.
“Zie je,” zei hij, “positief zijn werkt — als het om andermans fouten gaat.”

🌒 EPILOOG – VLADJE’S NIEUWE VISIE OP OPTIMISME

Thuis dronk Vladje zijn wijn en schreef in zijn notitieboek:

“Positief denken is als deodorant: het werkt even, tot de realiteit weer begint te zweten.”

Moira las mee. “Maar voel je je niet béter nu?”
“Ja,” zei hij droog, “beter dat het voorbij is.”

Luma zong: “Er is hoop!”
“Niet zolang ik nog koffie heb,” zei Vladje.

Huubje rolde zich in een deken. “Ik denk positief: morgen is er ontbijt.”