💫 Groepsdans voor Emotionele Verbinding

(Of: hoe één beenbeweging leidde tot een spirituele evacuatie)

🕺 HOOFDSTUK 1 – DE UITNODIGING

“Vladje,” zei Moira, met die gevaarlijk optimistische toon die altijd onheil aankondigt,
“we gaan dansen!”

Hij keek langzaam op van zijn mok koffie, die meer cafeïne bevatte dan hoop.
“Dansen? Zoals in… vrijwillig bewegen op ritme?”

“Ja! Groepsdans voor emotionele verbinding! Iedereen voelt zich naderhand lichter!”

“Lichter, omdat ze hun waardigheid kwijt zijn,” mompelde hij.

Luma klapte in haar handen. “Ooooh, ik glinster al bij het idee!”
“Ja,” zei Vladje. “Dat heet angstzweet.”

Huubje tilde zijn hoofd op van de zetel. “Is er eten?”
“Alleen kruidenthee,” zei Moira.
Huubje zakte weer neer. “Dan dans ik niet. Mijn emotionele verbinding werkt op frieten.”

💃 HOOFDSTUK 2 – DE STUDIO VAN ZELFPIJNIGING

De dansstudio rook naar patchoeli, sokken en existentiële twijfel.
Overal spiegels. Overal mensen in linnen.
Vladje stond in zijn mantel tussen yogabroeken en glittertops.

De instructrice – een vrouw die zichzelf “Zenzarina” noemde – sprak met de sereniteit van iemand die nooit een factuur had gezien.
“Welkom, zielen! Vandaag verbinden we ons met onze binnenste energie via beweging en ademhaling.”

Vladje fluisterde: “Mijn binnenste energie ligt te slapen en ik wil haar niet wakker maken.”

Zenzarina glimlachte te veel. “Laten we beginnen met de bloem van het hart-houding.”

“De wat?”
“Je opent je armen als een bloeiende bloem!”

Hij zuchtte. “Ik ben eerder een cactus.”

🪞 HOOFDSTUK 3 – DE SPIEGEL DER ELLENDE

Iedereen bewoog sierlijk.
Vladje leek op een man die probeerde te ontsnappen aan een onzichtbare spin.

Moira sprong met enthousiasme rond, Luma draaide in glitterrondes en riep: “IK BEN EEN LICHTSTRAAL!”
Huubje rolde op de vloer, snuffelde aan iemands mat en liet zich vervolgens plat vallen.
“Ik ben een emotioneel tapijt,” verklaarde hij.

Zenzarina: “Voel de verbinding met de aarde!”
Huubje: “Ik voel tapijtvezels. En kruimels.”

Vladje staarde naar zijn spiegelbeeld.
“Mijn lichaam beweegt met de gratie van een defecte printer.”

Moira: “Ontspan!”
“Mijn spieren kennen dat woord niet.”

🎶 HOOFDSTUK 4 – DE DANS VAN DE INNERLIJKE DUISTERNIS

“Nu doen we vrije expressie!” riep Zenzarina.
“Laat je ziel spreken via je lichaam!”

Luma vloog door de zaal met wapperende mouwen, alsof ze auditie deed voor een glitterorkaan.
Moira bewoog dramatisch met haar armen – waarschijnlijk per ongeluk drie mensen slaand.
Huubje sprong in de lucht, gromde, viel, en rolde door een stapel kussens.
“Dat was mijn innerlijke explosie!”

Vladje stond roerloos.
“En jij?” vroeg Zenzarina hoopvol.
“Ik doe de dans van passieve agressie.”

“Wat houdt dat in?”
“Niets. En dat is het punt.”

De muziek zwol aan. Iedereen danste.
Tot Huubje, op het hoogtepunt van de extase, per ongeluk zijn “innerlijke wind” liet ontsnappen.

PFFFFFRRRRRT.

De spiegels trilden.
De muziek stokte.
Iemand begon te hoesten.

Zenzarina, met tranende ogen: “Dat… was een krachtige energetische loslating.”
Vladje: “Of een waarschuwing van God.”

🌀 HOOFDSTUK 5 – DE GEESTELIJKE EVACUATIE

De lucht in de zaal veranderde langzaam in een biologisch wapen.
Luma zwaaide met glitter om het te maskeren — wat het alleen erger maakte.
Moira probeerde te toveren met een “verfrissingsspreuk”, maar produceerde een damp die leek op verbrande lavendel en schuldgevoel.

Zenzarina gilde: “Blijf in contact met je adem!”
Vladje: “Dat probeer ik, maar m’n adem is gevlucht.”

Binnen vijf minuten stond iedereen buiten.
Niesend, huilend, trillend.

Huubje keek tevreden. “Zie je? Emotionele ontlading. Ik deed gewoon mee.”

☕ HOOFDSTUK 6 – DE NABESPREKING IN DE KOFFIEBAR

Ze zaten in een café, trillend van het lachen (behalve Vladje, die nog steeds in shock was).

Moira: “Ik denk dat we toch iets geleerd hebben.”
Vladje: “Ja. Dat ik geen zielen meer wil verbinden. Niet m’n eigen, niet andermans.”

Luma: “Maar het was magisch! We hebben bewogen als één!”
“Ja,” zei Vladje droog, “één groot collectief ongeluk.”

Huubje knabbelde aan een koekje.
“Ik vond het spiritueel. Vooral het deel waar iedereen rende.”

🌙 EPILOOG

Een week later verscheen in de krant:

‘Dansstudio Zenzarina tijdelijk gesloten wegens “mysterieus luchtincident”.
Ooggetuigen spreken van een glitterwolk en een man in mantel die riep: “Ik ben de dans niet verschuldigd!”’

Vladje las het artikel, nippend van zijn koffie.
“Therapie, dans, yoga... wat blijft er nog over?”

Huubje: “Cursus stilzitten zonder te zeiken?”

Vladje glimlachte half. “Eindelijk iets waar ik wél in uitblink.”