Komen Eten met Vladje & Moira: De Nacht van de Buikkrampen

Aflevering 372 van "Komen Eten" begon al met onheilspellende muziek. De voice-over fluisterde alsof hij zelf twijfelde of hij dit wel wilde aankondigen: "Vanavond trekken we naar een mysterieus huisje aan de rand van een vergeten bos, waar het duo Vladje en Moira de culinaire eer probeert hoog te houden... of toch iets dat daarop lijkt."

Dag 1: Dé Vampier & De Absintheks

De camera zoomde in op het huis van Vladje. Of eerder: de ruïne met een voordeur. Mist kringelde rond de voordeur, waar een piepend uithangbord bengelde: "Welkom, of niet."

Vladje stond klaar in zijn zwarte keukenschort met het opschrift: "Bloed, Zweet en Tiramisu". Naast hem, Moira, in een absintgroene outfit met een grote lepel in haar haren gespeld, als een soort toverfee die net ontsnapt was uit een gothic fantasywinkel.

"Moira maakt het dessert," zei Vladje met zijn diepe stem terwijl hij een biefstuk aaide alsof het een huisdier was. "Ik serveer het hoofdgerecht, rauw. Zoals het hoort."

De Gasten Komen Aan

De eerste gast, Katrien, een gezondheidsfreak met een passie voor quinoa, arriveerde vol goede moed. "Ik ben benieuwd naar een originele insteek!"

De tweede gast, Jean-Pierre, een gepensioneerde slager met een snor zo imposant dat je er je fiets aan kon hangen, keek al wat argwanend naar het donkere bos.

De derde gast, Femke, was vegetariër en dacht dat "Komen Eten" altijd wel safe was. Tot nu.

Ze werden ontvangen door Huubje, de norse egel, die hen aankeek alsof ze zijn mierenhoop hadden platgetrapt. Hij zat op een krukje bij de deur, met een minuscule vork in z'n pootje.

Het Aperitief

De gasten kregen een drankje aangeboden door Moira: "Een sprankelende absintcocktail met een toets van nachtschaduw en een snuifje lavendel uit onze tuin."

Jean-Pierre proefde. Zijn linkeroog begon te trillen. Katrien vroeg discreet om water. Femke vroeg: "Is dit... legaal?"

"Nauwelijks," antwoordde Vladje eerlijk, terwijl hij een lantaarn op tafel zette in plaats van kaarsen. "De sfeer moet kloppen."

Het Voorgerecht

"Vandaag een klassieker in onze stijl," kondigde Moira aan. "Gegrilde vleermuis op een bedje van spinazie, met een vinaigrette van absint."

Femke gilde zachtjes. Jean-Pierre vroeg of het halal was. Katrien begon al te googelen op haar gsm onder de tafel.

"Het is biologisch gevangen," zei Vladje. "In onze zolder."

De gasten prikten voorzichtig. Het smaakte naar... vliegend karton met een bittere afdronk.

Het Hoofdgerecht

"Bloedsteak met vampiersaus," zei Vladje met grijns. "Vers van het mes."

Hij legde het bord voor hen neer. Rauw vlees, licht trillend, met een dikke rode saus die er niet uitzag alsof die ooit verwarmd was.

Femke viel flauw.

Katrien nam een hap en vroeg: "Is dit rund, of... iets anders?"

"Wie weet," zei Vladje mysterieus.

Jean-Pierre, stoere slager, nam drie happen. Daarna bleef hij stil. Heel stil. Alsof hij zichzelf herzag in het keukenlicht.

Intussen zat Huubje op tafel, aan het kauwen op een servet.

Het Dessert

"Mijn signatuurgerecht!" riep Moira enthousiast. "Absinttaart met dropvulling en een korst van maankruid!"

De taart zag eruit als een kruising tussen een lavakoek en een kleverige alien.

"Ik voel mijn tong niet meer," zei Katrien.

"Da's normaal," zei Moira trots. "Dat is de absint."

Jean-Pierre begon te zweten. Femke herstelde net uit haar flauwte, keek naar de taart en viel opnieuw achterover.

De Score

Na het eten kregen de gasten elk een kroontjespen en perkament. Moira vond dat stijlvoller dan scoreboekjes.

• Katrien gaf een 4/10. "Voor de moeite."

• Jean-Pierre gaf een 6/10. "Voor de lef."

• Femke schreef niks. Haar briefje was nat van de tranen.

De Aftermath

Die nacht kreeg de productie telefoon van alle drie de deelnemers.

• Jean-Pierre droomde dat zijn snor met hem sprak.

• Katrien zag kleuren die niet bestonden.

• Femke verhuisde tijdelijk naar een retraite in de Ardennen.

Het Eindoordeel

De voice-over sloot af: "Soms is eten meer dan voedsel. Soms is het een beproeving. En soms is het gewoon wat je krijgt als je Vladje en Moira uitnodigt. Tot volgende week, als we hopelijk nog deelnemers hebben."

Bonus: Huubjes Eindoordeel

Huubje, nog steeds op tafel, liet een boer en keek de camera in.

"Volgende keer kook ik. Met slakken. En dan zwijgt iedereen."