Kerst met Klungels

Kerststress begint al in oktober

Luma was al sinds 3 oktober hysterisch.

“Nog maar 83 nachtjes slapen tot KERST!!!” riep ze elke ochtend terwijl ze glitters in Vladje’s bloedbeker strooide.

“Ik tel liever het aantal seconden tot deze ellende voorbij is,” bromde Vladje, terwijl hij probeerde een anti-kerstspreuk op zichzelf te leggen. Hij faalde. Zijn tanden gloeiden nu rood en groen.

Moira was echter dolblij.

“Kerst is perfect voor spreuken, gifbrouwsels, versierde ketels en mensen in rendierkostuum die ik in ratten verander.”

Huubje zei niks. Hij gromde alleen, beet op een kerstmuts en liet een lange, sissende scheet in de vorm van een dennenboom.


De Boom der Domheid

Ze besloten samen een kerstboom te kopen in het dorp.

Grote fout.

Moira wilde een boom van 7 meter “omdat die perfect in m’n spreukencirkel past”. Luma wilde een levende boom die verliefd kon worden. Huubje wilde gewoon een boom die naar drop en modder rook.

Vladje? Die wilde geen boom.

“Ik wil een grafsteen met kerstlichtjes. Meer niet.”

Na drie uur gekibbel eindigden ze met een boom die:

  • Sprak.

  • Licht gaf.

  • Hield van poëzie.

  • En allergisch was voor elfenstof.

Dat ging dus al dramatisch mis toen Luma er liefde op sprenkelde en de boom “Ik hou van je” begon te roepen naar een tuinkabouter.

“STOP MET FLIRTEN MET HET TUINBEELD!” riep Vladje.

Huubje beet ondertussen op een kerstbal die rook naar kaneel. Hij blies er een luchtbel van. Die ontplofte. Overal glitters. Vladje’s cape zat vol. Hij huilde.


Versieren met Verdoemenis

Het huis versieren was een apocalyptische uitdaging.

Luma maakte een slinger van mistletoe, maar vergat dat die nu alles verliefd maakt. De koelkast begon de blender te zoenen. Moira vond het “verrassend romantisch”.

Moira zelf toverde een slinger van slangen.

“Dat is geen kerstgevoel, dat is het einde der tijden!” gilde Luma.

“Exact. Mijn favoriete gevoel,” zei Moira.

Huubje had ondertussen 30 meter lampjes opgegeten, en gaf licht uit zijn kont. Elke keer als hij een windje liet, knipperden de lampjes in morse.

“Hij zegt: ‘Red me, ik zit vol kerstballen,’” fluisterde Vladje.


De Grote Kerstboodschappen-Missie

Ze moesten boodschappen doen voor het kerstdiner.

Luma wilde hartvormige aardappelen.
Moira had een lijst van ingrediënten zoals “drakentong, vlammenspecerijen en gepureerde telepathie”.

Huubje probeerde een kalkoen te vangen in de winkel. Hij viel in de diepvries en beet zich vast in een visstick.

Vladje stond met een karretje vol wijn.

“Wat? Voor mij? Nee. Ik giet dit gewoon in m’n ziel. En de boom drinkt ook.”

Een kind herkende Moira uit het Heksenmuseum. Ze krijste. Moira gooide per ongeluk glitter in de lucht. Het personeel dacht dat er een flashmob begon. Luma begon te dansen met een prei.

Ze werden vriendelijk maar dringend verzocht nooit meer terug te komen.


Gourmetten met Gevaar

Het was kerstavond. Tijd om te gourmetten.

“Wat is gourmetten eigenlijk?” vroeg Vladje. “Mini-pannetjes. Mini-geluk. Maximale narigheid.”

Ze begonnen.

Luma maakte een liefdesburger die zichzelf begon te draaien op het pannetje.
Moira maakte heksensaté die begon te schreeuwen zodra je erin prikte.

Huubje liet een scheet, recht op het gourmetstel.
Er kwam een steekvlam. De gordijnen vatten vlam. De kerstboom gilde:

“IK BEN NIET KLAAR VOOR DE HEMEL!”

Vladje probeerde een stukje tofu.

“Dit smaakt naar een sok met identiteitsproblemen.”

De gourmet eindigde met rook, huilende versieringen, en een ventilator die verliefd werd op de stofzuiger.


Het Grote Cadeautjesmoment

Ze gingen cadeautjes openen.

  • Luma kreeg een doos vol hartjes, maar ook één die per ongeluk een kloppend geluid maakte.

  • Moira kreeg een nieuwe toverketel die sprak in sarcasme.

  • Huubje kreeg een rol wc-papier met bacongeur.

  • Vladje kreeg… niks. Want hij had alles geweigerd.

“Mijn cadeau is stilte. Dat had ik gevraagd. En kijk: mislukt.”

Luma had ook een cadeau voor Vladje.
Een trui met “I ❤️ KERST (en knuffels)” in glitterletters.

Hij deed hem aan.
Hij schreeuwde.
Hij huilde.
Maar hij hield hem aan.


Nachtmis der Narigheid

Ze gingen naar de kerstnachtdienst.

Moira zat achterin en probeerde het koor te herschrijven met Latijnse duistere spreuken.

Huubje knaagde aan de kaarsen en liet rooksignalen uit z’n achterwerk opstijgen.

Luma zat vooraan en maakte iedereen verliefd op de pastoor. De pastoor begon poëzie te reciteren naar het kruisbeeld.

Vladje viel in slaap, snurkte “Jingle Bells” achterstevoren, en veranderde per ongeluk het wijwater in wijn. De mis eindigde in een feest.

Ze werden vriendelijk doch dringend verwijderd.


Eerste Kerstdag – Chaos in de Sneeuw

Ze besloten een sneeuwwandeling te maken.

  • Moira maakte sneeuwpoppen die begonnen te vechten.

  • Luma maakte sneeuwengelen die verliefd werden op elkaar.

  • Vladje zakte weg in een sneeuwbank en riep:

“Laat me hier. Ik ben een vampier-ijsje.”

Huubje liet een scheet in de sneeuw.
Het smolt.

“Waarom ruikt het hier naar bevroren uiensoep?” vroeg Luma.

Ze gingen sleeën.
Luma ging op Vladje zitten (“Jij bent het zwaarst, dus stabiel!”), maar Vladje verloor zijn evenwicht. Ze eindigden in een kippenhok. De kippen waren niet amused.

Moira viel van de slee, landde in een kerststal en werd aanbeden door een ezel. Ze doopte hem Stefanus.


Tweede Kerstdag – De Grote Kerstcrash

Ze besloten samen een kerstfilm te kijken.
Ze kozen: “Kerst met de Vampierfamilie – Deel 6: Bloed & Glühwein”

Vladje haatte het.

“Dat is géén goede representatie van mijn cultuur. We drinken geen glühwein. We drinken… verdriet.”

Luma huilde bij elke scène.
Moira gooide popcorn op het scherm als het te sentimenteel werd.
Huubje at het afstandsbedieningshoesje.

Op een gegeven moment viel de stroom uit.
Iedereen gilde.
Behalve Vladje.
Die zei:

“Eindelijk. Stilte. Duisternis. Dit… is kerst.”


De Ochtend Erna – Reflectie & Ramp

Op 27 december zaten ze met z’n allen in de chaos van hun woonkamer.
De boom lag flauw. De gourmet rook nog naar ramp. Er lag een sneeuwpop in de gang.

“Weet je,” zei Luma, “het was niet perfect, maar het was wél vol liefde.”

“En vuur. En paniek,” zei Vladje. “Mijn favoriete kerstingrediënten.”

“Ik vond het geslaagd,” zei Moira. “Niemand is gestorven. Dat is al teleurstellend genoeg.”

Huubje liet een boer die de kerstster van het plafond blies.
Iedereen lachte.

Vladje grijnsde.

Heel even.

En zei:

“Volgend jaar: ik ben ziek. En dood. En verhuisd.”



Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.